Πραγματικά αισθάνθηκα αμήχανα και παράξενα καθώς πριν λίγες μέρες είχα επισκεφθεί γνωστό, μεγάλο εμπορικό κέντρο της πόλης μας και μέσα σε διάστημα μιας ώρας παρατήρησα, λόγω και της ‘’επαγγελματικής διαστροφής’’, τουλάχιστον δέκα παιδάκια με δερματικές βλάβες σταφυλοκκίασης.

Ανησύχησα και αναρωτήθηκα πόσα από αυτά ήξεραν ότι νοσούν και πόσα όχι.Κάμποσα από αυτά ήταν και τουριστάκια. Επίσης ανησύχησα και για την πιθανότητα διασποράς των μικροβίων στους υπολοίπους. Επίσης σκέφτηκα ότι από πέρυσι τα περιστατικά σταφυλοκοκκίασης βαίνουν βαθμιαία αυξανόμενα και ότι δεν κόπηκε η φόρα τους ούτε το χειμώνα, που πρέπει να θυμηθούμε ότι ήταν και σχετικά ζεστός. Έτσι πιστεύω πως έχω χρέος να πω λίγα πράγματα για τη σταφυλοκοκκίαση για να φρεσκάρω κάποιες γνώσεις και να επιστήσω την προσοχή στους γονείς.

Με τον όρο σταφυλοκοκκίαση εννοούμε τη βακτηριακή λοίμωξη από το μικρόβιο σταφυλόκοκκος [λέγεται χρυσίζων σταφυλόκοκκος, αλλά ‘’δε χρυσώνει καθόλου το χάπι’’ το όνομά του αυτό!]. Είναι η πιο σημαντική αιτία βακτηριακής λοίμωξης στο γενικό πληθυσμό. Προσβάλλει κυρίως το δέρμα και τα μαλακά μόρια , αλλά και το αναπνευστικό, ενώ προκαλεί βακτηριαιμία και ενδοκαρδίτιδα καθώς και λοιμώξεις σε ουροποιητικό, κεντρικό νευρικό σύστημα, κοιλιά και οστά .

Ο σταφυλόκοκκος είναι ένα μικρόβιο που ζει μαζί μας, αποικίζει, όπως λέμε οι γιατροί, κυρίως τη μύτη μας, αλλά, όπως έχει αποδειχθεί, και την ευαίσθητη περιοχή των έξω γεννητικών οργάνων. Αυτή η κατάσταση λέγεται φορία ή φορεία ή αποικισμός και συμβαίνει σε παιδιά και ενήλικες χωρίς να γίνονται αντιληπτοί. Μάλιστα τα μικρά βρέφη είναι πιο συχνά φορείς και όσο μεγαλώνουν τα παιδιά παρουσιάζουν λιγότερη φορία. Κάποια παιδιά και ενήλικες μπορεί πότε να έχουν το μικρόβιο και πότε όχι και κάποιοι να μην το έχουν καθόλου.

Ξαφνικά, με την ευκαιρία γρατζουνιάς ή τσιμπήματος, ο σταφυλόκοκκος φουντώνει και προκαλεί λοίμωξη στο δέρμα. Το έκζεμα, το ξηρό, ευαίσθητο και τραυματισμένο από το ξύσιμο δέρμα διευκολύνουν μια τέτοια κατάσταση. Επίσης, η ζέστη και η υγρασία διευκολύνουν την ανάπτυξη του μικροβίου. Εσείς το αντιλαμβάνεστε συνήθως σα μολυσμένο τσίμπημα που έκανε πληγή και δεν κλείνει ή απλά σαν πληγή που δεν κλείνει. Ιατρικά αυτό λέγεται μολυσματικό κηρίο. Πέρα από αυτό η σταφυλοκοκκίαση στο δέρμα μπορεί να εμφανιστεί και με τη μορφή θυλακίτιδας [το μικρό σπυράκι με πύον] ή δοθιήνα [το μεγάλο σπυρί με πύον, που είναι πιο βαθιά στο δέρμα] ή κυτταρίτιδας [ τότε λέγεται ερυσίπελας και είναι επίσης βαθιά στον υποδόριο ιστό]. Διευκρινίζω ότι η τελευταία δεν έχει καμία σχέση με την κυτταρίτιδα που αναφέρουμε σε καθημερινή βάση οι γυναίκες μεταξύ μας. Άλλο ο φλοιός πορτοκαλιού και άλλο το κόκκινο, πρησμένο και επώδυνο της έντονης φλεγμονής της κυτταρίτιδας από σταφυλόκοκκο. Επίσης, ο αριθμός και η έκταση των βλαβών ποικίλλουν. Νοσήματα,όπως ο διαβήτης, αλλά και η ανοσοκαταστολή, δηλαδή η μειωμένη άμυνα, το κάνουν ευκολότερο, δυστυχώς και πιο δυσκολοθεράπευτο.

Συχνά, εκτός από το σταφυλόκοκκο, αποικίζει το δέρμα μας και ο πυογόνος στρεπτόκοκκος και δυσκολεύει λίγο τα πράγματα ως προς τη θεραπεία κυρίως. Σπάνια ο πυογόνος στρεπτόκοκκος είναι και νεφροτοξικός. Αλλά εκείνο που πραγματικά δυσκολεύει τα πράγματα θεραπευτικά είναι η ανάπτυξη αντοχής στην αντιβίωση,δηλαδή η εμφάνιση και ο πολλαπλασιασμός ανθεκτικών στην αντιβίωση σταφυλοκόκκων, που έχουν την ονομασία διεθνώς MRSA [methicillinresistantstaphylococcusaureus].

Και σα να μη σας έφταναν ήδη αυτά πρέπει να πληροφορηθείτε ότι υπάρχει περίπτωση να μολύνεται και να ξαναμολύνεται το παιδί σας, οπότε να χρειάζεται θεραπείες ξανά και ξανά και ξανά. Κάποιοι από εσάς τα ξέρετε ήδη από πρώτο χέρι ως παθόντες. Το θέμα είναι είστε και μαθόντες; Πολλές φορές το πρόβλημα σάς βρίσκει στις διακοπές και δεν έχετε την ευκαιρία να το συζητήσετε από κοντά ενδελεχώς με το γιατρό σας, αν και θά ‘πρεπε! Άλλοτε πάλι, κατά τα ειωθότα, σας θεραπεύει το φαρμακείο. Χρυσό είναι το φαρμακείο για την επείγουσα αντιμετώπιση, αλλά κάτι έχει να προσφέρει κι ο γιατρός περισσότερο και κατ αρχάς να σιγουρέψει τη διάγνωση, αλλά και να σημάνει την αποθεραπεία.

Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη:

Εφαρμόζω τους κανόνες υγιεινής:

Φροντίζω το δέρμα του παιδιού μου να είναι καθαρό και ενυδατωμένο. Έτσι δε θα ξυθεί ασυναίσθητα. Για τον ίδιο λόγο το προστατεύω από τα τσιμπήματα των κουνουπιών εφαρμόζοντας αντικουνουπικό προιόν στο δέρμα ή χρησιμοποιώντας αντικουνουπικό προιόν στο καροτσάκι ή στο κρεββατάκι ή στο δωμάτιο ή στον κήπο και τη βεράντα.

Φροντίζω τα νύχια του παιδιού μου να είναι καθαρά και κομμένα.

Εκπαιδεύω το παιδί μου να πλένει τα χέρια του και να μην τα βάζει λερωμένα στη μύτη, στο στόμα ή στα μάτια ή στα αυτιά του ή ακόμα και στα γεννητικά του όργανα.

Εκπαιδεύω το παιδί μου να αποφεύγει τη στενή επαφή με άλλα παιδιά που έχουν ανοιχτές πληγές.

Τώρα, πώς θα καταφέρω μετά από αυτά να μην το κάνω φλώρο και μικροβιοφοβικό; Ε, θα βρω μια χρυσή τομή.

Πλένω τα ρούχα γενικά σε πιο ψηλές θερμοκρασίες κι, αν δεν έχω στεγνωτήριο, τα απλώνω στον ήλιο. Λίγο τα μοντέρνα απορρυπαντικά με τα ένζυμα λίγο τα συνθετικά και χρωματιστά υφάσματα πλένουμε τα ρούχα μας σε όλο και χαμηλότερες θερμοκρασίες κι έτσι επιβιώνουν μικρόβια και μύκητες και ζουν και βασιλεύουν.

Αν το παιδί μου νοσεί:

Φροντίζω να χρησιμοποιεί δικά του είδη , όπως ρούχα, πετσέτες και κλινοσκεπάσματα και φροντίζω να τα ανανεώνω και να τα πλένω τακτικά.

Καλύπτω τις ανοιχτές πληγές και για να μένουν καθαρές και για να μη μεταδίδουν.

Εφαρμόζω με ευλάβεια τη θεραπεία που υπέδειξε ο γιατρός μου.

Σε πολλαπλά επεισόδια, εφόσον έχω εφαρμόσει σωστά όλα τα παραπάνω, ανιχνεύω ως ντέτεκτιβ το στενό και ευρύ περιβάλλον για φορέα. Κάποιος, ίσως κι εσείς οι ίδιοι, είναι φορέας και γι αυτό το παιδί κολλάει και ξανακολλάει. Πέρα από την πλάκα θα βοηθούσε στην περίπτωση αναζήτησης φορέα η λήψη καλλιέργειας από τη ρινική κοιλότητα στα μέλη της οικογένειας, ώστε να εντοπιστούν οι φορείς και να θεραπευτούν. Εννοείται ότι για τις υποτροπές μπορεί να ευθύνεται και η ανάπτυξη αντοχής στην αντιβίωση και να χρειάζεται αλλαγή αντιβίωσης ή και διενέργεια καλλιέργειας από τη βλάβη, ώστε να ανιχνευτεί η κατάλληλη αντιβίωση.

Η πολυπόθητη θεραπεία κατά τη γνώμη μου πρέπει να περιλαμβάνει δύο σκέλη: ξεκινάμε με τοπική περιποίηση με αντισηπτικό και αντιβιοτικό σκεύασμα και αν δεν υπάρχει σαφής υποχώρηση σε σύντομο χρονικό διάστημα προχωράμε σε χορήγηση αντιβίωσης από το στόμα. Αν υπάρχει πύον πρέπει να γίνει διάνοιξη από ειδικό. Σε σπάνιες περιπτώσεις θα χρειαστεί νοσηλεία στο νοσοκομείο.

Πρέπει αδιαμφισβήτητα να τονίσω ότι το θέμα υφίσταται συχνότατα, γιατί οι ψείρες υπάρχουν παντού γύρω μας. Στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα ταξί, στα πάρκα, στις παραλίες, στους παιδότοπους, στις κατασκηνώσεις, στα σχολεία, στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στις κλειστές αίθουσες, ακόμα και σε μια τυχαία ουρά κάποιας υπηρεσίας, στους συγγενείς και στους φίλους μας.

Οι ψείρες δεν πετούν, αλλά περπατούν! Οι ψείρες λατρεύουν τα καθαρά κεφάλια! Οι ψείρες ζουν για μια -δυο μέρες μετά που φεύγουν από τα μαλλιά κάποιου ανθρώπου! Οι βαφές των μαλλιών δεν προστατεύουν 100%! Το ξύδι δεν προστατεύει 100%! Το ξύδι έχει την ικανότητα να διαλύει το τοίχωμα κάποιων αβγών, αλλά όχι όλων! Το ξύδι δεν το χρησιμοποιούμε αμέσως μετά τη χρήση του αντιφθειρικού προϊόντος, γιατί διαλύει το φάρμακο που προστατεύει τις επόμενες δυο-τρεις μέρες την τρίχα!

Σε περίπτωση που έχετε παιδί που ακόμα δεν κόλλησε ή που έχει καθαριστεί και δε θέλετε να ξανακολλήσει, προσέξτε καλά! Το παιδί σας δεν προστατεύεται μόνο με το κούρεμα και τις ευχές! Αν έχετε διαπιστώσει πως το παιδί σας κολλάει συνεχώς, μην αμελείτε! Οι ψείρες τρέφονται με το αίμα του τριχωτού της κεφαλής! Κάθε φορά που κολλάει και μέχρι να το πάρετε χαμπάρι και να το καθαρίσετε αυτές του ρουφούν κυριολεκτικά το αίμα με το καλαμάκι! Κάθε φορά που για μέρες ξύνεται, κινδυνεύει να πληγώσει το κεφαλάκι του με τα νύχια του, ακόμα και να το μολύνει! Ούτε είναι σωστό να ρίχνετε τα εντομοκτόνα με το σωρό στα κεφαλάκια των παιδιών! Εννοώ τα διάφορα προϊόντα που κυκλοφορούν στο εμπόριο και χρησιμοποιούνται για να σκοτωθούν οι ψείρες!

Aς αρχίσουμε από τα απλά: Κόψτε πιο κοντά τα μαλλιά, ώστε να μειώσετε πρακτικά την επιφάνεια που κινδυνεύει. Αν δε θέλετε να κουρέψετε πολύ το κοριτσάκι σας, θα σας συμπονέσω και θα σας προτείνω να καθιερώσετε χτενίσματα που μειώνουν επίσης την επιφάνεια, όπως και το κούρεμα. Βάλτε κορδέλες, κοκαλάκια, μαζέψτε τα μακριά μαλάκια σε πλεξούδες, κοτσίδες, κοτσιδάκια.

Το δυσκολότερο είναι να εξολοθρεύσετε όλες τις ψείρες και τα αβγά τους, τις κόνιδες. Μην επαναπαύεστε μετά την εφαρμογή κάποιου προϊόντος. Πρέπει να χτενίσετε αμέσως μετά πολύ προσεκτικά τα μαλλιά με το ειδικό ψιλό χτενάκι.

Σημαντικές λεπτομέρειες: κάντε πολλά ξεβγάλματα με λουσίματα ενδιάμεσα, ώστε να μην τσούζει το κεφαλάκι τους- βάλτε λίγη κρέμα μαλλιών μετά το ξέβγαλμα του εντομοκτόνου, ώστε να ξεπλέκονται τα μαλλάκια – χτενίστε πρώτα με την απλή χτένα, ώστε να μη γίνονται κόμποι με την ψιλή χτένα και ούτε οι ψείρες καθαρίζονται σωστά αλλά και τα μαλλιά χαλάνε.

Μη βαριέστε να χτενίζετε καθημερινά με το ειδικό χτενάκι το παιδί, αφού το λούσετε είτε με ειδικό είτε με απλό σαμπουάν και το περιποιηθείτε, όπως εξήγησα παραπάνω, το βράδυ πριν κοιμηθεί. Έτσι βγάζετε κόνιδες που δε βγήκαν με το πρώτο χτένισμα. Οι κόνιδες που υπάρχουν κοντά στη βάση της τρίχας είναι οι συνήθεις ύποπτες. Αν δείτε κόνιδες στη μέση μιας τρίχας, ή σας ξέφυγαν καθώς τις τραβούσατε και έμειναν εκεί ή είναι νεκρές από καιρό. Αν δείτε κόνιδα στη μέση μιας τρίχας ή στην άκρη της χωρίς να βρείτε άλλες, μάλλον αυτή ξεχάστηκε από παλιά και δεν είναι επικίνδυνη.

Πληθώρα προιόντων κυκλοφορεί στην αγορά, άλλα είναι φυτικά και άλλα όχι. Για τα μικρότερα παιδάκια θα προτιμήσετε φυτικό προιόν, ενώ για ανθεκτικές περιπτώσεις θα χρησιμοποιηθεί πιο δραστική ουσία.Υπάρχουν προϊόντα που εμπεριέχουν χτενάκι και άλλα όχι, υπάρχουν προϊόντα που κυκλοφορούν σε σετ spray-λοσιόν και σαμπουάν, άλλα που είναι χωριστά και άλλα που δεν έχουν σαμπουάν, αλλά χρησιμοποιείτε το δικό σας σαμπουάν. Υπάρχουν επίσης και ειδικά χτενάκια που λειτουργούν με μπαταρίες και δε χρειάζονται χρήση φαρμάκου, αλλά απλό λούσιμο. Ομολογώ ότι έχω ένα τέτοιο στο σπίτι μου και χτενίζομαι μ’ αυτό κάθε φορά που υποψιάζομαι ότι κάποιο πελατάκι με κόλλησε. Είναι ένα ακόμα από τα τυχερά του επαγγέλματος να έρχεται η μητέρα με το παιδάκι και, αφού το εξετάσω καλά – καλά και έρθω κοντά του ως εκ τούτου σε απόσταση αναπνοής και ανασηκώσω και τα μαλλάκια για να δω τα αυτάκια και δώσω και τις οδηγίες για τη θεραπεία, κάπου εκεί στην έξοδο, να μου λέει ξαφνικά πως το παιδάκι έχει ψείρες!

Ένας από παλιά, παραδοσιακά, γνωστός τρόπος σε πολλούς λαούς, όπως πληροφορήθηκα, είναι η χρήση βαζελίνης ή μαγιονέζας αντί του φαρμάκου. Τα προϊόντα αυτά απλώνονται στο κεφάλι και αφήνονται εκεί για μερικά λεπτά ή και περισσότερο[δεν κάνουν κακό πουθενά].

Οι ψείρες στην περίπτωση χρήσης φαρμάκου δηλητηριάζονται ή τους προκαλείται ασφυξία και στην τελευταία περίπτωση βαζελίνης-μαγιονέζας εξαναγκάζονται να τραπούν σε φυγή, γιατί δεν μπορούν να αναπνεύσουν[πρέπει, αν ακολουθήσετε αυτή τη μέθοδο, να είστε έτοιμες να τις δείτε να τρέχουν στο πρόσωπο, το λαιμό και την πλάτη για να σωθούν και δε σας κάνω πλάκα!].

Παίρνω αφορμή από την τελευταία παρατήρηση να σας πω ότι οι ζωντανές ψείρες πρέπει να πιαστούν με τα χέρια και να τις σκάσετε με τα νύχια και τα δάχτυλα για να μην ξεφύγουν και σας γεμίσουν το σπίτι. Για τον ίδιο λόγο πρέπει να τινάξετε καλά τα στρωσίδια και τους καναπέδες και να σκουπίσετε προσεκτικά το πάτωμα. Επίσης, να πλύνετε καλά τις χτένες και τις πετσέτες που χρησιμοποιήσατε.

Μια ακόμα χρήσιμη πληροφορία είναι ότι ούτε στην υψηλή θερμοκρασία αντέχουν οι ψείρες. Άρα, στεγνώνετε καλά τα μαλλιά με το πιστολάκι, εκτός από την περίπτωση που μόλις χρησιμοποιήσατε φάρμακο. Στην περίπτωση αυτή η ζέστη εξαφανίζει και το λίγο φάρμακο που παραμένει στην τρίχα για να την προστατεύει τις επόμενες δυο-τρεις μέρες.

Ακολουθείστε, τέλος πιστά τις οδηγίες και στην περίπτωση που δεν εξολοθρευτούν όλες από την πρώτη φορά συνεχίστε μέχρι να φύγει και η τελευταία κόνιδα. Στην περίπτωση χρήσης φαρμάκου θα επαναλάβετε την τρίτη ημέρα και ακριβώς μετά από μια εβδομάδα. Αλλά τα χτενάκια θα τα χρησιμοποιείτε καθημερινά και μετά την τρίτη μέρα από τη χρήση του φαρμάκου μπορείτε να χρησιμοποιείτε και το ξύδι στο λούσιμο και στο χτένισμα. Όπως και τα μέτρα καθαριότητας θα τα τηρείτε με ευλάβεια.

Ένα-δυο tips ακόμα: η βαζελίνη και η μαγιονέζα ξεπλένονται από το μαλλί με τη χρήση λίγου απορρυπαντικού πιάτων, γιατί αλλιώς θα κυκλοφορεί το παιδάκι σας με περίεργο look! H καθημερινή χρήση gel μαλλιών εμποδίζει την εγκατάσταση της ψείρας, αλλά δεν ξέρω πόσο καλό κάνει στα μαλλιά του παιδιού σας! Για το καλό σας μη χρησιμοποιείτε πετρέλαιο! Ίσως κάψετε το κεφάλι του παιδιού σας μαζί με τις ψείρες! Πάντως ξέρω παιδίατρο που, αφού απογοητεύτηκε από τα υπόλοιπα, χρησιμοποίησε πετρέλαιο! Υπάρχει πάντα και η παλιά, καλή ψειρόσκονη, το μαλαθείο, που δεν το συστήνω επίσης, γιατί εγκυμονεί τους ίδιους κινδύνους με το πετρέλαιο, πλην των περιπτώσεων πλήρους απελπισίας και πάντα σε συνεννόηση με δερματολόγο, που θα δώσει τις σωστές οδηγίες για τη χρήση του. Θυμάμαι, πάντως, ότι στο νοσοκομείο Αγία Σοφία, όπου ειδικεύτηκα , οι νοσηλεύτριες έβαζαν στα κεφαλάκια των παιδιών, που είχαν ψείρες, ψειρόσκονη και καθάριζαν τέλεια! Αλλά, ομολογώ ότι δεν κατέχω την εν λόγω τεχνική!

H βιβλιογραφία αναφέρει ακόμα και τη χρήση του αντιβιοτικού κοτριμοξαζόλη.

Το κλειδί, όμως, για την εξάλειψη ή τουλάχιστον τον περιορισμό της μόλυνσης και επαναμόλυνσης με τα βλαβερά ζουζούνια είναι όχι η θεραπεία, αλλά η πρόληψη. Δηλαδή, το μυστικό είναι να προλάβετε και να κάνετε τις σωστές κινήσεις πριν κολλήσει το παιδί σας. Όλες μου ζητάτε θεραπεία, όταν έχει ψείρες το παιδάκι σας, αλλά ελάχιστες ενδιαφέρεστε για πρόληψη.

Κάποιες από εσάς χρησιμοποιείτε ξύδι ή καμφορά. Είναι ένας τρόπος, όχι απόλυτα σίγουρος και ούτε πολύ ευχάριστος για την όσφρηση του παιδιού και των γύρω του. Για όσες από εσάς ενδιαφέρεστε για κάτι άλλο, όπως κι εγώ, έχω να σας πληροφορήσω πως μετά από ενδελεχή έρευνα κατέληξα σε δυο-τρία προϊόντα που φαίνεται να συγκεντρώνουν τα απαραίτητα προσόντα. Δηλαδή, εφαρμόζονται εύκολα στα μαλλιά και εμποδίζουν τις τρισκατάρατες να επισκεφθούν το κεφαλάκι των παιδιών μας. Πρέπει να βάζετε καθημερινά και να μην ξεχνάτε ακόμα και όταν πρόκειται να πάτε σε μια επίσκεψη ή στον κινηματογράφο. Ιδιαίτερα, αν το παιδί είναι φρεσκολουσμένο. Δηλαδή, αν βάλατε το πρωί και το απόγευμα το λούσατε για να πάτε επίσκεψη, πρέπει να ξαναβάλετε, γιατί το λούσιμο εξάλειψε αυτό που βάλατε το πρωί. Είναι λάθη που τα κάνετε και μετά χτυπιέστε γιατί σας ξανακόλλησε το παιδί!

Κυκλοφορούν στο εμπόριο προιόντα φυτικά:

Ειδική κολόνια , που πρέπει να την απλώσετε με τα δάχτυλα και να χτενίσετε μετά τα μαλλιά και προληπτικές λοσιόν σε μορφή spray, που απλά τις ψεκάζετε στα μαλλάκια στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Προτείνω να ετοιμάσετε, ντύσετε, χτενίσετε το παιδί και λίγο πριν φύγει να ψεκάζετε δυο-τρεις φορές, ώστε να ψεκάζονται ελαφρά και τα ρουχαλάκια.

Link στο iator: http://www.iator.gr/2014/09/01/psires-therapeia-prolipsi/

Ε, ναι λοιπόν, συνεχίζονται και μετά τον πρώτο χρόνο και εκτός από αυτά των παιδικών ασθενειών υπάρχουν κι άλλα.

Δυστυχώς, είναι πολλά τα λοιμώδη και πολλοί οι κίνδυνοι από τους οποίους πρέπει και μπορούμε να προστατεύσουμε τα μικρά μας αγγελούδια μέσω των εμβολιασμών.

Είναι βασικό να μην παραλείπονται οι επαναλήψεις των εμβολίων, όπου χρειάζονται. Και, επειδή η προληπτική ιατρική δεν έχει ούτε κατά διάνοιαν ωριμάσει στη χώρα μας, καλά είναι να ελέγχονται τα βιβλιάρια υγείας από τους γονείς και να ερωτώνται με τη σειρά τους και οι παιδίατροι για πιθανές ελλείψεις επαναληπτικών δόσεων.

Εδώ και αρκετά πλέον χρόνια έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα εμβολιασμού ένα ακόμα πολύ καλό εμβόλιο, το εμβόλιο για την ηπατίτιδα Α, που είναι γνωστή και σα λοιμώδης ηπατίτιδα. Είναι η ηπατίτιδα που μεταδίδεται με μολυσμένο νερό και μολυσμένα τρόφιμα και υπάρχει σε γειτονικές μας χώρες, άρα εμφανίζεται σποραδικά και σε μας. Πριν δέκα και πλέον χρόνια και επειδή το εμβόλιο μόλις είχε κυκλοφορήσει στη χώρα μας και δε θεωρήθηκε απαραίτητο και δεν ήταν ακόμα υποχρεωτικό, είχαμε κρούσματα που οδήγησαν σε έκτακτους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς μεγάλων ομάδων της πόλης μας προκειμένου να αποφευχθεί μια πιθανή επιδημία. Σήμερα, με την εφαρμογή του υποχρεωτικού εμβολιασμού και για την ηπατίτιδα Α, τέτοια περίπτωση, ευτυχώς, δεν υπάρχει.

Υπάρχει και ένα εμβόλιο που γίνεται αποκλειστικά από κρατικό φορέα, δεν πωλείται στο ελεύθερο εμπόριο και, όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε, γίνεται στην πρώτη δημοτικού στο σχολείο. Είναι το εμβόλιο για τη φυματίωση. Γίνεται πρώτα η δοκιμασία Mantoux και, επί αρνητικής Mantoux, γίνεται λίγες μέρες μετά το εμβόλιο BCG. Προσέξτε! Η Mantoux πρέπει είναι πρόσφατη. Πρόσφατα διαπίστωσα ότι υπάρχει στον κόσμο, και δυστυχώς διαιωνίζεται μέσω και επωνύμων παιδιάτρων, μια σύγχυση γύρω από το BCG. Πιστεύω ότι οι προσωπικές απόψεις, όσο ψηλή θέση κι αν κατέχουν αυτοί που τις εκφράζουν, είναι καλό να μένουν σαν προβληματισμοί μεταξύ επιστημόνων που συμφωνούν ή διαφωνούν με αυτές και μόνον όταν έχουν εξαχθεί σίγουρα συμπεράσματα να μοιράζονται με το πλατύ κοινό. Διαφορετικά, εμπλέκουμε τους γονείς σε δικές μας διχογνωμίες και δε βοηθούμε σε τίποτα το κοινό καλό. Ναι, η ΠΟΥ συστήνει να γίνεται το εμβόλιο στη νεογνική ηλικία, ναι, είναι το πιο παλιό εμβόλιο και ναι, η έρευνα ασχολείται με νέα εμβόλια για τη φυματίωση, αποτελεσματικότερα και ασφαλέστερα. Αλλά, σήμερα σ αυτή τη χώρα που λέγεται Ελλάδα η επιστημονική κοινότητα βάσει μελετών και κοινής απόφασης, δηλώνει επίσημα μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ και εθνικού προγράμματος εμβολιασμών ότι ο εμβολιασμός για τη φυματίωση γίνεται στην πρώτη τάξη του δημοτικού στα σχολεία. Στόχος της ΠΟΥ είναι η εκρίζωση της φυματίωσης μέχρι το 2050[στρατηγική stop TB], δεδομένου ότι έως και το 2015 αναμένεται να φτάσουμε μέχρι το 50% των επιπέδων του 1990.

Κι εκεί που νομίζαμε ότι τελειώσαμε με τα εμβόλια έρχεται το καταπληκτικότερο όλων εμβόλιο, το εμβόλιο έναντι του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων[HPV]. Υπέστη τεράστιο πόλεμο, άδικο και περιττό, διότι καθυστέρησε ή απέτρεψε μεγάλες ομάδες των εφήβων και νεαρών ενήλικων κοριτσιών από τον έγκαιρο εμβολιασμό τους. Ναι, μπορούν να κάνουν το εμβόλιο και τα αγόρια, αλλά δε χορηγείται από τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως για τα κορίτσια και εν πάσει περιπτώσει ας το κάνουν πρώτα όλα τα κορίτσια και βλέπουμε.

Μέσα στη φαρέτρα του ο παιδίατρος έχει και το αντιγριπικό εμβόλιο, εμβόλιο καλό και αποτελεσματικό. Συνιστάται σε ομάδες υψηλού κινδύνου από την ηλικία των έξι μηνών. Όχι, δε μιλάμε για το εμβόλιο που είχε κυκλοφορήσει πριν λίγα χρόνια προκαλώντας ένα παγκόσμιο πείραμα εφαρμογής εμβολίου και αποσύρθηκε. Μιλάμε για το εμβόλιο γρίπης που υπήρχε πριν και συνεχίζει να υπάρχει και μετά το συγκεκριμένο εμβόλιο.

Τα τελευταία χρόνια ωρίμασαν και άλλα δύο είδη εμβολίων για το μηνιγγιτιδόκοκκο. Το ένα εν μέρει αποζημιώνεται από τα ασφαλιστικά ταμεία από την ηλικία των έντεκα ετών, αλλά μπορεί να γίνει και πολύ νωρίτερα. Το άλλο είναι ένα πολύ πρωτοποριακό εμβόλιο για τη θανατηφόρο μηνιγγίτιδα, το οποίο δυστυχώς ακόμη δεν αποζημιώνεται, αλλά θα πρέπει να χορηγηθεί και να γίνεται από νωρίς, ώστε να καταπολεμηθεί η νόσος.

Η έρευνα για τα εμβόλια δε σταματάει. Υπάρχουν μελέτες που τρέχουν. Οι γνώσεις πολλαπλασιάζονται, κάποιες νέες ανατρέπουν ή τροποποιούν κάποιες παλιές ή τις επαληθεύουν ή τις συμπληρώνουν. Εσείς οι μεγάλοι μην παραλείπετε να ρωτάτε και για δικό σας πιθανόν εμβολιασμό. Ζητείστε από τον παθολόγο σας να σας ενημερώσει για τα δικά σας εμβόλια, γιατί, ναι, υπάρχουν και τέτοια, αλλά, ευτυχώς, δε θα ασχοληθώ εγώ και με αυτά.

Link στο iator: http://www.iator.gr/2014/06/30/ax-ayta-ta-emvolia-den-teleionoun-pote/

Μετά τον πρώτο χρόνο τη σκυτάλη παραλαμβάνουν τα εμβόλια για τις παιδικές λεγόμενες αρρώστιες και πιο συγκεκριμένα το τριδύναμο εμβόλιο για την ιλαρά, ερυθρά και παρωτίτιδα καθώς και το εμβόλιο της ανεμευλογιάς.

Το εμβόλιο ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας είναι το πιο πολυσυζητούμενο ίσως εμβόλιο το τελευταίο χρονικό διάστημα και αυτό χάρη στη λανθασμένη συσχέτισή του με τον αυτισμό. Η βαρύγδουπη μελέτη, που πάνω της στηρίχτηκαν τόσοι και τόσοι [άλλοι από άγνοια, άλλοι από φοβία,

άλλοι από ελλιπή ή κακή ή κακόβουλη ενημέρωση, άλλοι από συμφέρον] και η οποία συνέδεε ευθέως το συγκεκριμένο εμβόλιο με τον αυτισμό, αποδείχτηκε πέραν πάσης αμφιβολίας απάτη και ο υποστηρικτής της καταδικάστηκε από τα δικαστήρια. Δεν υπάρχει ούτε μια σοβαρή μελέτη που να αποδεικνύει σχέση εμβολίου και αυτισμού. Το μόνο κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι συμπίπτουν χρονικά, δηλαδή ο αυτισμός φανερώνεται εκεί γύρω μετά το χρόνο συνήθως. Πέραν τούτου ουδέν και καθώς η έρευνα για τον αυτισμό προχωρά αποδεικνύεται ότι το μόνο με το οποίο δε σχετίζεται είναι τα εμβόλια. Βέβαια, κατανοώ τους γονείς των παιδιών με αυτισμό, που προσπαθούν να βρουν κάτι χειροπιαστό, όπως το εμβόλιο, όπου να ρίξουν το φταίξιμο για το πρόβλημα του παιδιού τους, αλλά θεωρώ εγκληματικό το γεγονός ότι, άθελά τους, παρασύρουν άλλους γονείς να αφήσουν τα παιδιά τους ανεμβολίαστα, όπως θεωρώ και εγκληματικά ανεύθυνους αυτούς που τους αφήνουν σε σύννεφα άγνοιας γύρω από το σοβαρό πρόβλημα του παιδιού τους και τις πιθανές αιτίες που το δημιούργησαν.

Πολλοί από τους κατήγορους του εμβολίου στρέφονται κατά του γεγονότος ότι καλύπτει τρεις αρρώστιες ταυτόχρονα και συνιστούν μάλιστα να γίνονται τρία ξεχωριστά εμβόλια. Για πολλά χρόνια στο παρελθόν έτσι γινόταν. Αλλά αποδείχτηκε ότι έτσι καθυστερούσε πολύ η κάλυψη των παιδιών για πρακτικούς καθαρά λόγους. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν από την προσωπική μου εμπειρία, που θα φανεί χρήσιμη, νομίζω, στον αναγνώστη που ενδιαφέρεται για επιστημονική αλήθεια. Όσοι από εμάς έχουμε κάποια ηλικία σίγουρα θυμόμαστε κάποια πράγματα για τις παιδικές αρρώστιες είτε είμαστε είτε δεν είμαστε γιατροί. Θυμάμαι, λοιπόν, τη μητέρα μου να με βάζει να καθίσω στην ημερήσια εκδρομή κάποιας τάξης του Δημοτικού σχολείου πλάι-πλάι κολλητά με την καλή μου συμμαθήτρια και φίλη μου προκειμένου να κολλήσω την ερυθρά, από την οποία ξέραμε πως είχε μόλις αρρωστήσει. Οι νεώτεροι θα αναρωτηθούν αν η μαμά μου είχε κάποιο πρόβλημα και με κακομεταχειριζόταν τοιουτοτρόπως. Αλλά, όλοι οι συνομήλικοί μου ξέρουν ότι έτσι κάναμε τότε με τις παιδικές αρρώστιες. Τρέχαμε να κολλήσουμε. Γιατί; Μα γιατί και οι αμόρφωτοι ακόμα ήξεραν ότι την παιδική αρρώστια πρέπει να την περάσεις μικρός. Γιατί; Μα γιατί, πρώτον, αν την περάσεις μεγάλος τόσο η πορεία όσο και οι επιπλοκές της νόσου διογκώνονται και δεύτερον γιατί το έμβρυο μιας εγκύου που θα αρρωστήσει από ερυθρά κατά την εγκυμοσύνη κινδυνεύει από πολύ χειρότερα, αλλά και το αγόρι που θα νοσήσει από παρωτίτιδα κινδυνεύει από στειρότητα. Εκείνο που δεν ξέρανε ακόμα τότε ήταν ότι η παρωτίτιδα ευθύνεται και για παρόμοια επιπλοκή και στα κορίτσια, αλλά και για εκδήλωση νεανικού σακχαρώδους διαβήτη. Αλλά και η ερυθρά συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο, σε μικρότερο ποσοστό, ανεξαρτήτως φύλου. Κορωνίδα όλων είναι η ιλαρά που ευθύνεται για μηνιγγοεγκεφαλίτιδα άμεσα και απώτερα, αλλά και για λιγότερο επικίνδυνες επιπλοκές, όπως η πνευμονία.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η επιστημονική κοινότητα κατέληξε ότι, ναι, τελικά δε χρειάζεται και δεν πρέπει να κυνηγάς τη συμμαθήτριά σου με άγνωστες συνέπειες για την υγεία σου. Και άρχισε να στρέφεται η έρευνα σε κατασκευή εμβολίων για τις παιδικές αρρώστιες. Στην αρχή έγινε το εμβόλιο για την πιο επικίνδυνη από τις τρεις, την ιλαρά, ύστερα για την ερυθρά και την παρωτίτιδα. Οι σημερινοί τριαντάρηδες και σαραντάρηδες θα δουν στα βιβλιάριά τους ότι οι μεν κυρίες έχουν κάνει το ιλαράς και το ερυθράς οι δε κύριοι το ιλαράς και το παρωτίτιδας. Ακόμα τότε δεν υπήρχε η γνώση πως ο,τι κάνει η καθεμιά από αυτές τις αρρώστιες στο ένα φύλο το κάνει και στο άλλο. Ασφαλώς, δυστυχώς, οι μαμάδες πολλών από εσάς δε σας εμβολίασαν με τα συγκεκριμένα εμβόλια, γιατί πολλοί παιδίατροι εκείνη την εποχή λόγω τεράστιας έλλειψης ενημέρωσης, για την οποία ευθύνονται και προσωπικά, έκαναν το ολέθριο σφάλμα να σπρώχνουν τα παιδιά προς τις άρρωστες συμμαθήτριες. Έτσι, λόγω των συγκεκριμένων νόσων, πολλές γυναίκες έχασαν τα μωρά τους πριν καν γεννηθούν ή, λίγο μετά τη γέννησή τους, πολλά ζευγάρια έμειναν χωρίς παιδιά παρά την επιθυμία τους και πολλοί συνάνθρωποί μας εμφάνισαν νεανικό σακχαρώδη διαβήτη, ενώ πολλά παιδιά που εμφάνισαν μηνιγγοεγκεφαλίτιδα χάθηκαν ή ζουν με τα νευρολογικά και όχι μόνο προβλήματά τους. Όταν, λοιπόν, πριν τριάντα περίπου χρόνια άρχισε να γίνεται το μικτό εμβόλιο ιλαράς-ερυθράς-παρωτίτιδας στα ελληνόπουλα, δε δίστασα να το κάνω ούτε στα ξένα παιδιά ούτε και στα δικά μου λίγο αργότερα. Γιατί εξασφαλίζει εξαιρετική κάλυψη και για τις τρεις παιδικές ταυτόχρονα και με μια επαναληπτική δόση καλύπτει τον κάθε άνθρωπο για όλη του τη ζωή. Φυσικά και μπορεί να εμφανίσει παρενέργειες. Αλλά, όπως και για όλα τα εμβόλια έτσι και γι αυτό, ισχύει το γεγονός ότι, αν κάνει άλφα αντίδραση ο κάθε οργανισμός στο εμβόλιο, τότε θα έκανε 2,3,…, 100 άλφα στην ίδια την αρρώστια. Για τελευταία φορά θα τονίσω, γιατί το θεωρώ extra σημαντικό, ότι εμβολιάζοντας τα παιδιά μας σταματάμε την εμφάνιση της ασθένειας στον πληθυσμό, προστατεύουμε τις εγκύους μας και τα μωρά που θα γεννηθούν και δε θα έχουν ακόμα εμβολιαστεί.

Σαν επισφράγισμα θα σας πω ότι, όχι, δεν κόλλησα τελικά την ερυθρά από τη συμμαθήτριά μου και, ναι, ο μεγάλος μου γιος είχε πολύ άσχημες παρενέργειες από το εμβόλιο, που τον ταλαιπώρησαν για μέρες, αλλά και την επαναληπτική έκανε, χωρίς ούτε μια παρενέργεια και στα άλλα μου παιδιά έκανα το εμβόλιο. Και θα σας εξομολογηθώ και την αμαρτία μου:ναι, τότε, δεκαοχτώ χρόνια πριν, την είχα καθυστερήσει να του την κάνω την επαναληπτική, αλλά, όταν τελικά του την έκανα, αισθάνθηκα περήφανη για μένα και ήσυχη για εκείνον. Ξέρω ότι το παράδειγμα είναι σημαντικό και γι αυτό καταθέτω την αλήθεια της εμπειρίας μου γι αυτούς τους λίγους γονείς που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους με το εμβόλιο αυτό, γιατί φοβούνται το φόβο.

Αργήσαμε αρκετά να συνειδητοποιήσουμε ως επιστήμονες ότι και η ανεμευλογιά είναι στον ίδιο χορό, στον ίδιο κύκλο με τις υπόλοιπες παιδικές και ότι θα έπρεπε να της φερθούμε όπως και στις υπόλοιπες. Έτσι, τώρα πια εδώ και κάμποσα χρόνια εμβολιάζουμε τα παιδιά μας μετά το χρόνο και για την ανεμευλογιά. Αρκεί να έχεις δει μια φορά μόνο έμβρυο μητέρας ή νεογέννητο μητέρας με συγγενή ανεμευλογιά [έτσι λέγεται η ανεμευλογιά που περνά ένα έμβρυο του οποίου η μητέρα νόσησε από ανεμευλογιά κατά τη διάρκεια της κύησης] για να μη σταματήσεις ποτέ να εμβολιάζεις με το εμβόλιο της ανεμευλογιάς. Ευτυχώς, είναι ένα εμβόλιο που δεν πολεμήθηκε ιδιαίτερα, με εξαίρεση τις χαζές φωνές που ακόμα σποραδικά ακούγονται: »Μα γιατί να μην την περάσει την αρρώστια το παιδί; Δηλαδή, εμείς που την περάσαμε τι πάθαμε;» Λοιπόν, έχουμε και λέμε: μερικές επιπλοκές ανεμευλογιάς: δερματικές επιμολύνσεις, ουλές, πνευμονία, μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, θάνατος, συγγενής ανεμευλογιά κ.α. Αυτόν που κάνει μια τέτοια ερώτηση μπορεί να μην τον ενδιαφέρουν, αλλά πόσο ενδιαφέρουν ένα ζευγάρι που θέλει να κάνει ένα γερό παιδί ή να διατηρήσει την καλή του υγεία όσο εξαρτάται από αυτό;

Μια πολύ σημαντική και διαδεδομένη παιδική αρρώστια είναι η οστρακιά. Έχει την ιδιαιτερότητα να οφείλεται σε μικρόβιο, ενώ οι προαναφερθείσες οφείλονται σε ιούς. Δια τούτο και δεν υπάρχει εμβόλιο για την οστρακιά, δεδομένου ότι στην εποχή μας διαγιγνώσκεται εύκολα και θεραπεύεται επίσης εύκολα με χορήγηση συγκεκριμένης αντιβίωσης. Είναι η μόνη παιδική που θα συναντήσουν οι γονείς ενός σωστά εμβολιασμένου παιδιού.

Για κανένα από τα παραπάνω εμβόλια δεν είστε μεγάλοι. Ακόμα και μετά την ενηλικίωση τα εμβόλια αυτά μπορούν και πρέπει να γίνουν σε όσους και όσες δεν έχουν περάσει κάποια παιδική.

Link στο iator: http://www.iator.gr/2014/04/28/emvolia-paidikes-arrosties-alitheia/

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ – ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.

Δυστυχώς, παρόλο που επί σειρά δεκαετιών εμβολιάζει η κλασσική ιατρική τα παιδιά του κόσμου, παρόλο που έχουν εξαλειφθεί ασθένειες βαριές, όπως η ευλογιά, παρόλο που οι άνθρωποι στον πλανήτη γη έχουν φτάσει να ζουν πολύ περισσότερο από προηγούμενους αιώνες, υπάρχουν πολλοί καταστροφολόγοι που επιμένουν να ισχυρίζονται ότι τα εμβόλια βλάπτουν ή κάποιοι λένε ότι κάποια βλάπτουν λίγο και κάποια πολύ. Το στηρίζουν σε μελέτες και δεδομένα που τις περισσότερες φορές είναι σαδομαζοχιστικά ανυπόστατα ή και ανύπαρκτα. Αν οι άνθρωποι αυτοί τα πιστεύουν, αλήθεια, είναι καημένοι μέσα στο παραλήρημά τους. Σίγουρα υπάρχουν καταστάσεις και εξουσίες που ταλαιπωρούν χώρες ολόκληρες και ευθύνονται για δεινά των ανθρώπων, όπως η ανεργία, η φτώχεια, η πείνα, η εξαθλίωση, οι ασθένειες, ο άδικος και άκαιρος θάνατος, αλλά σίγουρα δεν έχουν θέση τα εμβόλια σ αυτό το τρομερό πάνθεο.

Φυσικά, ο φτωχός που δεν έχει τι να φάει και πού να κοιμηθεί, το τελευταίο που σκέφτεται ή τον ενδιαφέρει είναι για τα εμβόλια, αλλά αυτό το γεγονός δεν αναιρεί τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και την καλή υγεία των ευνοημένων και καλοζώητων ημών των υπολοίπων. Πάντα πίστευα και πιστεύω πως το ρητό »Την υγειά μας να χουμε» είναι απόλυτα λανθασμένο, γιατί, χωρίς λεφτά »υγειά» δεν έχουμε κι ούτε, όταν αρρωστήσουμε, έχουμε φτωχοί και πλούσιοι τις ίδιες ευκαιρίες και πιθανότητες να γίνουμε καλά!Βέβαια, είναι και αυτοί οι παντογνώστες που ξέρουν και θα πουν στους μη έχοντες ότι, έτσι κι αλλιώς, είναι επτατυχεροί που δεν εμβολιάζονται τα παιδιά τους και μένουν αφρόντιστα και παραμελημένα σε σχέση με τα καλοζωισμένα παιδάκια των εχόντων, γιατί τα εμβόλια κάνουν κακό και γι αυτό βλέπουμε γύρω μας αμέτρητους συνανθρώπους μας που ζουν και μεγαλώνουν γεροί κι ευτυχισμένοι…

Εγώ, πάντως, ξέρω πολλά, πάρα πολλά παιδιά, που τα είδα να μεγαλώνουν και τα καμαρώνω νεαρούς ενήλικες πλέον, ανάμεσά τους και τα δικά μου παιδιά και είμαι υπερήφανη ότι, εκτός των άλλων, ναι, έχω φροντίσει να τα εμβολιάσω σωστά και έγκαιρα για να είναι γερά και να τεκνοποιήσουν[ήδη απολαμβάνω την παρακολούθηση και των παιδιών τους] και να ζήσουν υγιή ώς τα βαθιά γεράματα. Ακόμη και για τα ολόχρυσα παιδιά ολόχρυσων γονιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα από τη γέννησή τους ή αργότερα, που κάποια ξεπερνιούνται τελείως, κάποια έως ένα βαθμό και κάποια καθόλου και που όλα αξίζουν την καλύτερη συμπεριφορά και περιποίηση εκ μέρους των γιατρών τους, και γι αυτά είμαστε όλοι οι παιδίατροί τους ακόμα πιο περήφανοι που τους έχουμε έστω κάνει σωστά και κανονικά τα εμβόλιά τους στο βαθμό που αυτά χρειάζονται και συμβάλλουν σε ένα πολιτισμένο επίπεδο ζωής. Γιατί, έχουν και αυτά τα παιδιά τα ίδια ακριβώς δικαιώματα και αξίζουν να παίρνουν ακόμα μεγαλύτερο μερίδιο φροντίδας, και, ναι, μέσα στη φροντίδα τους είναι και ο σωστός εμβολιασμός.

Ο άνθρωπος, λοιπόν, από την κοιλιά της μαμάς του αρχίζει να μαζεύει αντισώματα δικά της για τις διάφορες νόσους, που τα έχει η ίδια αναπτύξει κατά τη διάρκεια της ζωής της. Έτσι, όταν βγαίνει στο φως του επίγειου βίου, το νεογέννητο μωρό έχει ένα καλό ντεπόζιτο αντισωμάτων, που θα δράσουν σαν ασπίδα προστασίας. Κάποια από αυτά θα χαθούν πολύ γρήγορα και άλλα θα αργήσουν, αλλά σιγά-σιγά το βρέφος θα ολοκληρώσει το δικό του ανοσολογικό πλέγμα προστασίας και θα φτιάξει τα δικά του αντισώματα. Για μια μεγάλη σειρά πραγματικά κακούργων νοσημάτων τα εμβόλια θα δώσουν στο βρέφος τη δυνατότητα να αναπτύξει τα αντισώματά του. Δηλαδή, δε θα καθόμαστε να περιμένουμε να έρθει σε επαφή με κάποια από αυτές τις νόσους, αλλά, με σύνεση και ευλάβεια, θα δώσουμε μέσω των εμβολίων εκείνα τα συστατικά του κάθε νοσογόνου παράγοντα που θα προκαλέσουν το σχηματισμό αντίστοιχων αντισωμάτων. Γιατί, τα πράγματα είναι τόσο απλά: κάθε φορά που ο οργανισμός μας έρχεται σε επαφή με κάποιο ιό ή μικρόβιο φτιάχνει αντισώματα για το συγκεκριμένο αίτιο. Αυτό ισχύει για τις εκατοντάδες ιών και μικροβίων με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά. Άρα, συνεχώς παράγουμε αντισώματα.

Μακριά από εμένα οποιαδήποτε τάση τρομοκράτησης των συνανθρώπων μου γονέων και μη, αλλά, οποιοδήποτε μικρόβιο και οποιοσδήποτε ιός είναι σε θέση να προκαλέσει στον καθένα από εμάς το οτιδήποτε. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ασυμπτωματικών υποκλινικών λοιμώξεων, δηλαδή περνάμε μια νόσο και δεν το καταλαβαίνουμε, γιατί ο οργανισμός μας δε διαταράσσει σοβαρά τη λειτουργία του και δεν εμφανίζει αξιόλογα συμπτώματα. Έτσι, πολλοί από εμάς ανακαλύπτουμε με την ευκαιρία κάποιων εξετάσεων, ότι έχουμε περάσει και σοβαρά νοσήματα χωρίς να το αντιληφθούμε: κλασσικό παράδειγμα η λοιμώδης μονοπυρήνωση. Υπάρχουν δεκάδες-εκατοντάδες ιώσεις που περνάμε υποκλινικά, λαθραία. Κάποια από αυτές, τις ανύποπτες, μπορεί ακόμα και να μας βλάψει άμεσα ή απώτερα. Αυτό έχει να κάνει με τα γονίδιά μας, με την ποιότητα και ποσότητα της ανοσιακής μας δύναμης, με το περιβάλλον και γενικά με την κατάστασή μας σωματικά τη συγκεκριμένη στιγμή.

Τέλος πάντων είναι τόσο εντελώς αθώα τα εμβόλια; Δεν μπορεί να πάθει κανένας τίποτα από αυτά; Εδώ ταιριάζει να σας διηγηθώ τη στιχομυθία ενός παππού στα εξωτερικά ιατρεία της παιδιατρικής του Ιπποκράτειου με ένα εφημερεύοντα γιατρό, που είχε διαγνώσει κάποια νόσο για το εγγονάκι του: Είπε, λοιπόν ο παππούς προς το γιατρό: Είναι σίγουρο αυτό, γιατρέ;Να σας φέρω ένα χαρτί να το υπογράψετε; Φυσικά, ο γιατρός αρνήθηκε. Μη βιάζεστε να συμπεράνετε:ο γιατρός μιλά σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα και ευρήματα, δεν εικάζει, γιατί δεν είναι δυνατόν να το κάνει, αλλά και γνωρίζει για τις εξαιρέσεις. Που, όμως, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Τι θέλει να πει ο ποιητής; Ασφαλώς, ανάμεσα στα εκατομμύρια εμβολιασμένων, έχουν υπάρξει ιατρικά λάθη, ιατρικές παραλείψεις,ιατρικές υπερβολές, ιατρικές παρανοήσεις. Ασφαλώς, όλοι οι γιατροί δεν είναι ίδιοι ούτε όλοι οι ταξιτζήδες! Ασφαλώς, έχουν γίνει ασυγχώρητα λάθη από γιατρούς που ντροπιάζουν τους υπόλοιπους συναδέλφους τους. Ακόμα και η τεχνική του εμβολιασμού μετράει! Στην περίπτωση του ανθρώπινου λάθους δεν μπορεί κανείς να πει ότι φταίει το εμβόλιο! Ούτε τολμά ή θέλει κανείς να δημοσιοποιήσει τα οφθαλμοφανή, δυστυχώς, λάθη συναδέλφων του! Ίσως θα πρεπε, τώρα που το γράφω, το μετανιώνω την ίδια στιγμή, σίγουρα θα πρεπε να δημοσιοποιούνται, αλλά, λυπάμαι, δε γίνεται!…

Πέρα από τον ανθρώπινο παράγοντα, που είναι, αλήθεια, πάρα πολύ σημαντικός, αυτά καθαυτά τα εμβόλια, ναι, σπανιότατα,ίσως είναι δυνατό να προκαλέσουν και σοβαρότατες παρενέργειες. Όμως,, η πιθανότητα σοβαρότατης επιπλοκής μετά από εμβολιασμό είναι στατιστικά ασήμαντη μπροστά στα τεράστια οφέλη για τον πληθυσμό από αυτόν τον ίδιο εμβολιασμό. Μακάρι να υπήρχε η απόλυτη τελειότητα στα εμβόλια! Αλλά, το απόλυτο δεν υπάρχει πουθενά! Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να παρηγορήσει τον προσωπικό πόνο ή να δικαιολογήσει το συμβάν, αν όπου υπάρξει μια τέτοια δυσάρεστη επιπλοκή, έστω κι αν είναι μονάδα ανάμεσα σε δισεκατομμύρια. Προ πάντων δε, αυτό δε θα γίνει σκόπιμα εκ των προτέρων προγραμματισμένο. Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ακόμα πολλά κλειδωμένα μυστικά για την επιστήμη και σε πάμπολλες περιπτώσεις ο τρόπος που αντιδρά παραμένει ανεξήγητος. Θέλω να πω, ασφαλώς, έχει συμμετοχή και ο οργανισμός για το πώς θα αντιδράσει στο κάθε εμβόλιο, ακριβώς όπως συμβαίνει και στις ασθένειες. Εκείνο που ξέρω στα σίγουρα είναι ότι δεν έχω, άμεσα ή έμμεσα, μέχρι σήμερα, λάβει γνώση θανάτου ή εγκεφαλίτιδας ή αυτισμού ή καρκίνου από εμβόλιο. Ενοχοποίηση εμβολίου,ναι, στοχοποίηση, ναι, αλλά αποδεδειγμένη συνέπεια τόσο σοβαρής μορφής, όχι.

Υποστηρίζω σθεναρά ότι η ιατρική είναι λογική και με αυτή ως γνώμονα δεν μπορώ παρά να σας πω ότι με φοβίες και φαντασιώσεις δε θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας. Εκατομμύρια δόσεων εμβολίων που γίνονται στον κόσμο σώζουν και προστατεύουν καθημερινά αντίστοιχα εκατομμύρια παιδιά, προάγοντας την υγεία τους και δημιουργώντας ένα καλύτερο μέλλον γι αυτά. Ένα μέλλον στο οποίο έχουν δικαίωμα και το οποίο μπορεί ευκολότατα να τους στερήσουμε εν αγνοία μας, αν επιπόλαια και ελαφρά τη καρδία τους στερήσουμε τον εμβολιασμό τους.

ΥΓ:Στο ή στα επόμενα άρθρα για τα εμβόλια αναλυτικά για το κάθε εμβόλιο ξεχωριστά.

Link στο iator: http://www.iator.gr/2014/02/28/emvolia-dynatotita-xrisimotita-anagkaiotita/

ΕΠΕΙΔΗ Η ΣΩΣΤΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ.

Αιτία: οι ολοένα αυξανόμενες απορίες για τα εμβόλια.

Αφορμή: ο ολοένα επεκτεινόμενος αντιεμβολιακός πόλεμος.

Χρειάστηκε να διαβάσω πάρα πολλά blogs, και όχι μόνο, μέχρι να καταλήξω πώς θα σας παρουσιάσω από το ταπεινό μου μετερίζι μια απόλυτα τεκμηριωμένη, κατά το δυνατόν, άποψη για τα εμβόλια. Κάτι τέτοιο δεν εξαντλείται σε ένα και μόνο άρθρο, γι αυτό θα μου επιτρέψετε μια μικρή αλληλουχία άρθρων για τα εμβόλια. Διάβασα, όχι φυσικά για να μάθω τα εμβόλια, αλλά για να πληροφορηθώ από πρώτο χέρι τον τρομερό τους αντίλογο.  Καλό και σωστό για τον ευσυνείδητο επιστήμονα είναι, πιστεύω, να ενημερώνεται διαρκώς και να θέτει διαρκώς σε μελέτη  τα ζητήματα που τον αφορούν και να τα παιδεύει με αμφισβήτηση ερευνώντας προσεκτικά και χρησιμοποιώντας τις γνώσεις του για να ξεκαθαρίζει τα πράγματα πρώτα για τον ίδιο και μετά και για όλους τους άλλους. Είναι αλήθεια ότι τρόμαξα πραγματικά ακόμα κι εγώ μελετώντας τα όσα γράφονται και διαδίδονται κατά των εμβολίων. Συγχωρείστε μου το »ακόμα κι εγώ», δεν είναι εγωιστικό, απλά, από όλη την παιδιατρική, τα εμβόλια είναι το αγαπημένο μου θέμα και το έχω διδαχθεί και διαβάσει πάρα πολύ καλά. Αυτό, βέβαια, δε με κάνει να έχω παρωπίδες και ποτέ δε δέχομαι αβασάνιστα ό,τι θα μου σερβίρουν σαν πληροφορία στο πιάτο οι εταιρείες για το κάθε εμβόλιο, παλιό και καινούργιο. Μετά από τόσα χρόνια εμπειρία και γνώση, αλλοίμονο αν δεν είμαι σε θέση να διαβάσω πίσω από τις λέξεις και τις βαρύγδουπες δηλώσεις!

Εδώ, στο βαρύγδουπο, είναι που κολλάει και ο πόλεμος κατά των εμβολίων.  Γιατί, λοιπόν, υπάρχουν τα εμβόλια; Τα χρειαζόμαστε ή είναι άχρηστα για μας; Ή, μήπως, ακόμα χειρότερα, είναι επικίνδυνα για μας και τα παιδιά μας;

Όταν ήμουν φοιτήτρια, έμαθα πως τα εμβόλια είναι ένα μικρό θαύμα προσφοράς και αλληλεγγύης για τον άνθρωπο. Ναι, αυτά τα γρουσούζικα εμβόλια, που, όταν ήμουνα μικρούλα, με είχαν κάνει νούμερο ένα δακτυλοδεικτούμενο εχθρό του τότε ΠΙΚΠΑ Θεσσαλονίκης, όπου με τίποτα δεν τους καθόμουνα να με εμβολιάσουν και σήκωνα το ΠΙΚΠΑ της Ικτίνου στο πόδι! Ναι, που, αν τελικά είχα κάνει και το αντικοκκυτικό, δε θα περνούσα στα δεκαεφτά κοκκύτη κι ούτε θα είχα πρόβλημα με το φάρυγγα, το λάρυγγα και τους βρόγχους στα μετέπειτα χρόνια και, φυσικά, δε θα είχα χάσει την πενταήμερη εκδρομή του σχολείου, όπου όχι μόνο δεν πήγα, αλλά αναγκάστηκα να λέω και ψέμματα διασπείροντας τα μικρόβιά μου στην τάξη, γιατί ήμουνα στην τελευταία τάξη ένα βήμα πριν τις πανελλήνιες εξετάσεις και η πιθανότητα απουσιών δεν υπήρχε για μένα. Βέβαια, εγώ ξέρω τι πέρασα να βήχω σα γαιδούρι και να τρέχω από γιατρό σε γιατρό αδιάγνωστη επί τρεις μήνες!

Επί πέντε χρόνια κατόπιν, ούσα αγροτική ιατρός, εμβολίαζα σύμφωνα με το ενδεικνυόμενο πρόγραμμα εμβολιασμού όλα τα μωράκια και παιδάκια της δικαιοδοσίας μου, αλλά και τα δικά μου παιδιά φυσικά. Δεν είδα, δεν άκουσα, δε διαπίστωσα, έστω έμμεσα, κάτι το τόσο πολύ κακό που να προκάλεσε ένα από τα εμβόλια αυτά σε έστω ένα από αυτά τα παιδιά. Πυρετό ναι, πρήξιμο-κοκκίνισμα ναι, κακουχία ναι, κάποιες φορές σε κάποια παιδιά,  αλλά ώς εδώ.

Κατά την άσκηση της ειδικότητάς μου επί τέσσερα χρόνια στην Α Παιδιατρική Πανεπιστημιακή Κλινική στη Θεσσαλονίκη, είχα την τιμή και τη χαρά να διδαχθώ την παιδοανοσολογία, άρα και τα εμβόλια,  από ένα αστέρι, την καθηγήτρια-δασκάλα-παιδίατρο-κυρία Φλωρεντία Κανακούδη, μια γυναίκα που αφιέρωσε τη ζωή της στην έρευνα της παιδοανοσολογίας και στη διάγνωση και θεραπεία αμέτρητων περιστατικών. Η καθηγήτριά μου ποτέ δε μας συμβούλευσε να κάνουμε εμβόλια στα παιδιά του κόσμου προτιμώντας συγκεκριμένο σκεύασμα συγκεκριμένης εταιρείας. Μας έμαθε, όμως, πόσο σωστός, χρήσιμος και ωφέλιμος είναι ο εμβολιασμός.

Τα εμβόλια έχουν ένα και μόνο βασικό σκοπό: την εξόντωση των ασθενειών, που ταλαιπωρούν ή απειλούν τους ανθρώπους και τη σωτηρία εκατομμυρίων ανθρώπων από το μικρότερο δεινό, που είναι η συνήθης συμπτωματολογία μιας παιδικής ασθένειας, μέχρι το μεγαλύτερο, που είναι οι ανεπανόρθωτες βλάβες σώματος και πνεύματος, άρα και ψυχής, ώς το θάνατο. Αυτό δε ουδόλως αποτελεί υπερβολή, αλλά είναι έτσι ακριβώς. Με αυτόν τον μπούσουλα οι ερευνητές έφτασαν στην παρασκευή του πρώτου εμβολίου και με τον ίδιο ακριβώς συνεχίζουν να ερευνούν και να ετοιμάζουν για μας εμβόλια που βαδίζουν πάνω στα ίδια ακριβώς χνάρια. Εννοείται ότι πρώτα-πρώτα έγιναν εμβόλια βαρύτατων θανατηφόρων ασθενειών, όπως η ευλογιά και σιγά-σιγά η διφθερίτιδα, ο τέτανος, ο κοκκύτης, η πολιομυελίτιδα. Εννοείται ότι ο επιστήμονας-ερευνητής παρέδωσε τη σκυτάλη από παππού σε εγγονό[δεν εννοώ τη συγγένεια], εννοείται ότι η φιλοσοφία δεν αλλάζει, δε συμβιβάζεται, αλλά προχωρεί και σε λιγότερο επικίνδυνες νόσους για την ίδια τη ζωή, αλλά αναμφίβολα επικίνδυνες ωστόσο!

Με απορία και θλίψη μεγάλη διάβασα σχεδόν σε όλες τις ομοιοπαθητικές δηλώσεις-απόψεις ότι οι γιατροί της κλασσικής ιατρικής είμαστε έρμαια, κουτά ανθρωπάκια, συμφεροντολόγοι του κερατά! Θα σας πω: κάποιοι από εμάς είναι, αλλά μόνο κάποιοι! Η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιάτρων είμαστε ανόητοι, αθεράπευτοι ιδεολόγοι! Και πώς μπορεί να γίνει αλλιώς; Όταν έχουμε να κάνουμε με τα παιδιά του κόσμου, αλλά και με τα δικά μας παιδιά; Αποκλειστικό μας μέλημα και αδιάκοπη φροντίδα η προάσπιση της καλής τους υγείας! Διάβασα έκπληκτη ότι με τα εμβόλια εκούσια ή ακούσια, επειδή , είπαμε είμαστε ή χαζοί ή φιλοχρήματοι, βάζουμε στον οργανισμό των παιδιών μας ουσίες που επίτηδες υπάρχουν εκεί για να καταστρέφουν παιδιά ή να διαιωνίζουν τις αρρώστιες! Πόσο μ…..ς πρέπει να είναι κάποιος για να ισχυρίζεται στα σοβαρά κάτι τέτοιο! Δηλαδή, οι εταιρείες, που θέλουν την καταστροφή του κόσμου, κατά τους εν λόγω ισχυρισμούς, βρίσκουν και πληρώνουν επιστήμονες επί σειρά δεκαετιών, οι οποίοι με τη σειρά τους κάνουν τα αδύνατα δυνατά να φτιάξουν καταστροφόρα εμβόλια, στη συνέχεια αυτοί τα δίνουν στα αμόρφωτα-αδύναμα-συμφεροντολόγα γιατρουδάκια κι αυτά τα κάνουν στα παιδιά του κόσμου! Ρε παιδιά της ομοιοπαθητικής, κουνηθείτε λιγάκι, βγείτε έξω από το matrix, γιατί σας πειράζει πολύ! Κι αν είναι όπως τα λέτε, μετά την έξοδό σας δε θα υπάρχει πια κόσμος! Τον κατέστρεψαν τα εμβόλια! Ωραίο θέμα για ταινία, ε;

Φυσικά και δεν είναι οι εταιρείες φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά, μήπως σας πέρασε καθόλου από το μυαλό,κύριοι ομοιοπαθητικοί,  ότι, περισσότερο από την καταστροφή, τους συμφέρει η σωτηρία; Μήπως, αν τα βάλουμε κάτω, βγάζουν χρήματα ενισχύοντας την έρευνα για την παρασκευή όλο και καλύτερων, και ασφαλώς ακριβότερων εμβολίων; Γιατί τα » γιατρουδάκια» έτσι κι αλλιώς την επίσκεψή τους με ή χωρίς εμβόλιο θα την πάρουν! Και δε θα τους κλαίνε και τα πιτσιρικάκια, αλλά μόνο θα τους χαμογελούν!

Κι όλα αυτά που οι ομοιοπαθητικοί πάλι λένε για τις αρρώστιες; Σύμφωνα με τους ομοιοπαθητικούς όλες τις αρρώστιες τις κάνουν τα εμβόλια: από το κρυολόγημα μέχρι το σύνδρομο της Κίνας! Είναι δυνατόν ας πούμε να ισχυρίζεται κάποιος σοβαρός άνθρωπος ότι το εμβόλιο για τον κοκκύτη φέρνει ουρολοίμωξη ή ότι το εμβόλιο για τον τέτανο φταίει για τον κάλο στο δεξί πόδι; Γιατί σε αυτά τα υψίπεδα ανάγονται οι βαρύγδουπες δηλώσεις των ομοιοπαθητικών! Που δε δίνουν χημικά! Αλλά, δίνουν φάρμακα. Αλλά, φάρμακα με τη σέσουλα! Και ασταμάτητα! Που δεν κάνουν »καταστρεπτικά» εμβόλια φαρμακευτικών εταιρειών, αλλά, υψηλότατα αμειβόμενοι, δίνουν φάρμακα υψηλοτάτου κόστους και που κάνουν συνέχεια αναφορά στα χαρτάκια οδηγιών των εμβολίων και στις ανεπιθύμητες παρενέργειες, αλλά δεν έχουν ούτε ένα αντίστοιχο φύλλο οδηγιών επάνω στα πανομοιότυπα κουτάκια τους με τα βοτανοφόρα φάρμακα!

Ξέρω πόσο στενοχωρώ κάποιους με τα λεγόμενά μου, ίσως και κάποιους φίλους, αλλά, άλλο είναι να αμβισβητώ και να ερευνώ και άλλο να λασπολογώ! Άλλο είναι να έχω μερικούς ανεμβολίαστους μέσα σε μια τεράστια πανανθρώπινη κοινότητα εμβολιασμένων και άλλο να τους αφήσω όλους ανεμβολίαστους! Εκεί διαπράττω το έγκλημα, εκεί μου αξίζει και τιμωρία! Ο φανατισμός φέρνει υστερία! Και η υστερία φέρνει φόβο! Και τα παιδιά σας, σκεφτείτε το λίγο, εσείς που πιστέψατε στην καταστρεπτικότητα των εμβολίων, μήπως είναι παραμελημένα ανεμβολίαστα ή μήπως κάποια στιγμή στο γυμνάσιο ή στο λύκειο, που θα μάθουν βιολογία, σας τοποθετήσουν ενώπιον των ευθυνών σας, γιατί αποφασίσατε για λογαριασμό τους κόντρα στη λογική, αλλά απόλυτα εναρμονισμένοι με την υστερία και το φόβο!

Link στο iator: http://www.iator.gr/2014/02/18/emvolia-filosofia/

Για μια ακόμα φορά οι πληροφορίες λένε ότι οι βρεφονηπιακοί και τα σχολεία σημειώνουν σημαντικό αριθμό απουσιών. Οι ανακοινώσεις για ασθένειες στους παιδικούς σταθμούς δίνουν και παίρνουν. Στις καθημερινές πλέον ιώσεις της εποχής προστίθεται και η γρίπη που τον τελευταίο καιρό έχει κάνει αισθητή την παρουσία της σε μικρούς και μεγάλους.

Έχω ερωτηθεί πώς μπορούμε να ανιχνεύσουμε το είδος ακριβώς του ιού, από τον οποίο έχει προσβληθεί και νοσεί ένα παιδί. Θα σας πω, λοιπόν, ότι κάτι τέτοιο χρειάζεται ειδικές εξετάσεις, αλλά είναι και αρκετά υπερβολικό. Εκείνο που σίγουρα χρειάζεται είναι ψυχραιμία. Βέβαια, πού να βρει κανείς ψυχραιμία στον έλληνα γονιό που το παιδί του έχει υψηλό πυρετό ή ασταμάτητο βήχα ή εμέτους;

Η συμπτωματολογία των διαφόρων ιώσεων που κυκλοφορούν είναι εν πολλοίς μικτή με συμμετοχή τόσο του αναπνευστικού όσο και του πεπτικού συστήματος:

Ο πονοκέφαλος είναι δυνατός, ανυπόφορος, ίσως να φέρνει και ζάλη.

Ο πυρετός είναι υψηλός, ανεξέλεγκτος, υποχωρεί δύσκολα.

Ο βήχας είναι ερεθιστικός, ασταμάτητος, ενοχλητικός.

Η καταροή κοκκινίζει τις μύτες και εμποδίζει τη ρινική αναπνοή.

Οι πόνοι στο σώμα συνοδεύονται από κούραση, εξάντληση.

Παρατηρείται και ανορεξία τις περισσότερες φορές, πιθανόν και κοιλιακά άλγη.

Οι έμετοι τις πρώτες δώδεκα ώρες είναι συχνοί.

Η διάρροια μπορεί να ενοχλεί για μέρες.

Κι όλα αυτά μπορεί να επανέρχονται και να αλληλοδιαδέχονται το ένα το άλλο. Δεν έχουν όλοι όλα τα παραπάνω συμπτώματα ούτε με την ίδια βαρύτητα και συχνότητα. Εννοείται ότι ποικίλλουν απο άνθρωπο σε άνθρωπο. Δυστυχώς, κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα υπάρχουν και σε ασθένειες πολύ πιο σοβαρές από μία απλή ίωση.

Η ιατρική εξέταση είναι απαραίτητη. Διότι, κατ αρχάς, ποτέ δεν μπορεί κάποιος να είναι απολύτως βέβαιος ότι πρόκειται για ίωση. Τα εργαστηριακά [αιματολογικές εξετάσεις ή ακτινογραφίες] βοηθούν, αλλά μόνον ο γιατρός ξέρει αν και πότε και ποια ακριβώς χρειάζονται, αναλόγως των ευρημάτων της κλινικής εξέτασης και του ιστορικού του ασθενούς. Συχνά σημειώνονται μικροβιακές επιπλοκές των ιογενών λοιμώξεων. Λίγο η άμυνα που πέφτει λίγο η ατμόσφαιρα που επιβαρύνει, ένα μικρόβιο μπορεί ευκολότατα να αναπτυχθεί και να πολλαπλασιαστεί προκαλώντας μια λοίμωξη, που για να περάσει χρειάζεται αντιβίωση. Όταν τα συμπτώματα είναι βαριά και επιμένουν, ιδιαίτερα εφόσον δεν υπάρχουν μεσοδιαστήματα κατά τη διάρκεια των οποίων το παιδί είναι καλά και παίζει ανέμελο, επιβάλλεται να επισκεφθείτε τον παιδίατρό σας, ακόμα κι αν το έχει εξετάσει λίγες μέρες πριν. Οι ασθένειες εξελίσσονται όχι πάντα ευχάριστα, δηλαδή ενδέχεται να παρουσιαστεί κάποια επιπλοκή, όπως π.χ. μια πνευμονία. Η λέξη πια δε μας τρομάζει εμάς τους γιατρούς, αλλά και πάλι μια πνευμονία χρειάζεται ιδιαίτερη μεταχείριση.

Θεραπευτικά, μην ξεχνάτε:

Φροντίστε το παιδί σας να ξεκουραστεί και να φυλαχτεί.

Φροντίστε να δίνετε στο παιδί σας υγρά, νερό, ζεστά ροφήματα, χυμούς, γάλα, τα δυο τελευταία πιθανόν αραιωμένα. Αν υπάρχουν έμετοι προσέξτε: υγρά και στερεά πρέπει να τα δίνετε λίγο-λίγο και σιγά-σιγά. Όχι αυτό το κλασικό λάθος που κάνουν όλοι οι γονείς και βιάζονται να δώσουν στο παιδί όσο νερό θέλει μετά τον εμετό για να μην αφυδατωθεί. Ακόμα και το νερό θέλει ρέγουλα. Αλλιώς το στομάχι παίζει πινγκ-πονγκ με οτιδήποτε του δώσετε.

Μην το πιέζετε να φάει με το ζόρι.

Μην του δίνετε να φάει βλακείες με τη δικαιολογία ότι είναι νηστικό και τα ζητάει. Μη ρωτήσετε τι είναι βλακείες! Τα ξέρετε, απλά κάνετε ότι τα ξεχνάτε! Εδώ ταιριάζει να πω την κλασική ατάκα του γονιού που, όταν του είπα ότι το παιδί του πρέπει να κάνει δίαιτα και να αποφύγει τις σοκολάτες, τις σάλτσες, τα λιπαρά, τα γαριδάκια, τα αλλαντικά, το γύρο, την πίτσα, με διέκοψε και ρώτησε: και τότε τι θα φάει; Και δεν αστειευόταν!

Η πρόληψη είναι ό,τι καλύτερο και στις ιώσεις. Αποφύγετε τους κλειστούς χώρους. Αποφύγετε να επισκεφθείτε φίλους ή συγγενείς που είναι άρρωστοι. Αν τους περιποιείστε, χρησιμοποιείστε μάσκα, γάντια και κυρίως πλένετε πάντα καλά τα χέρια σας, ιδιαίτερα όταν έχετε μωρό! Μην αφήνετε το παιδί σας να κυκλοφορεί άρρωστο. Δεν ωφελεί ούτε το ίδιο ούτε τους γύρω του. Μάθετέ το να βήχει και να φτερνίζεται σωστά. Μάθετέ το να πλένει τα χέρια του. Γιατί όλα αυτά είναι πάρα πολύ μεταδοτικά. Προστατέψτε τα παιδιά από το παθητικό κάπνισμα. Σταματείστε να καπνίζετε στους παιδότοπους και στις οικογενειακές συναθροίσεις. Αν το παιδί σας ανήκει σε ομάδα κινδύνου ή εφόσον το συζητήσετε με το γιατρό σας και συμφωνήσετε, εμβολιάστε το με αντιγριπικό εμβόλιο ή και εμβόλιο πνευμονιοκόκκου.

Μην τρέχετε στο φαρμακείο για να αγοράσετε βιταμίνες και φάρμακα. Επικοινωνείστε με το γιατρό σας και ακολουθείστε τις οδηγίες του. Ενοχλείστε τον, αν η κατάσταση στο παιδί σας δε βελτιώνεται! Επισκεφθείτε τον!

Link στο iator: http://www.iator.gr/2014/02/05/antigripikes-symvoules-gia-goneis/

Τα γενόσημα φάρμακα δεν είναι καινοφανή στην ελληνική πραγματικότητα. Για την ακρίβεια θα μπορούσα να πω ότι είναι σα να ανακαλύψαμε ξαφνικά σήμερα την Αμερική!

Οι περισσότεροι έλληνες γιατροί τα συνταγογραφούν εδώ και χρόνια και σχεδόν όλοι μας έχουμε πάρει κάποιο ή κάποια από αυτά ως ασθενείς. Όμως, το θέμα είναι ότι η πλειονότητα των ασθενών δεν το γνώριζε μέχρι σήμερα.

Αλλά, τι γινόταν αλήθεια μέχρι σήμερα; Πρέπει να πάμε πραγματικά πολύ πίσω στο χρόνο, όταν άρχισαν δειλά-δειλά τα πρώτα γενόσημα να κάνουν την εμφάνισή τους, πάνω από είκοσι πέντε χρόνια πριν. Τότε οι αντιπρόσωποι των εταιρειών που τα διακινούσαν άρχισαν να επισκέπτονται γιατρούς και φαρμακοποιούς και να τους προτείνουν χωρίς περιστροφές οι μεν γιατροί να συνταγογραφούν οι δε φαρμακοποιοί να φέρνουν και να πωλούν συγκεκριμένα γενόσημα έναντι ικανοποιητικότατου ποσοστού μαύρων χρημάτων. Βέβαια, τότε, οι πολύ λίγοι, πιστέψτε με, γιατροί που δεν το κάναμε δεν τα λέγαμε γενόσημα, αλλά μαιμού ή πλασέμπο, ακριβώς επειδή τα μόνα στοιχεία-μελέτες που μας παρουσίαζαν γι αυτά οι αντιπρόσωποι των συγκεκριμένων εταιρειών ήταν τα ποσοστά μας!
Και αυτοί που δέχτηκαν τη συναλλαγή είναι αλήθεια πως καθάριζαν δυο και τρεις μισθούς από την εν λόγω συνταγογράφηση! Στο σημείο αυτό πρέπει να πω επίσης ότι, ακριβώς επειδή είχαν πολλούς να ταίσουν, τα εν λόγω αντίγραφα ήταν κατά πολύ ακριβότερα των πρωτοτύπων τους! Μη μου πείτε πως δε σας έτυχε να πάτε σε γιατρό και να σας δώσει πανάκριβα φάρμακα με τσουχτερή συμμετοχή που δε σας έκαναν καλά και μετά ξανατρέχατε σε άλλο γιατρό που σας έδωσε πρωτότυπα και φθηνότερα και γίνατε καλά; Μη μου πείτε ότι δεν πήγατε έστω μία φορά σε γιατρό για να σας γράψει συγκεκριμένα φάρμακα, που σας πρότεινε άλλος γιατρός, κι εκείνος δε σας τα άλλαξε;

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει και παράδειγμα εξαιρετικού γενοσήμου που ξεπέρασε το πρωτότυπό του. Αυτό το συνταγογραφώ και είμαι περήφανη, γιατί η ελληνική εταιρεία που το έχει μου το παρουσίασε με μελέτες και στοιχεία και όχι με ποσοστά! Αλλά, επίσης είναι αλήθεια ότι δεν μπόρεσα να βοηθήσω φίλους που γνωρίζω εδώ και χρόνια και ασχολήθηκαν κάποια στιγμή με αμφίβολα γενόσημα.

Ποιος να μου το έλεγε τότε που αντιστεκόμουνα σθεναρά και ήμουν περήφανη που δεν έγραφα γενόσημα επί πληρωμεί ότι θα έρθουν τόσο τούμπα τα πράγματα που θα φτηνήνουν τα γενόσημα και θα υποχρεώνονται οι φαρμακοποιοί να τα επιλέγουν βάσει δραστικής ουσίας; Κι όμως, έτσι και έγινε και σήμερα πλέον ο γιατρός γράφει τη δραστική ουσία και ο φαρμακοποιός επιλέγει γενόσημο. Επειδή είμαι παλιά καραβάνα στο χώρο θέλω απλά να επισημάνω κάτι που ανακάλυψα, αφού το έψαξα το ζήτημα από παντού. Όλα τα γενόσημα του ιδίου πρωτοτύπου έχουν ακριβώς την ίδια τιμή. Άραγε, με ποια κριτήρια ο φαρμακοποιός θα επιλέξει το γενόσημο,αφού έχουν όλα την ίδια τιμή και άρα ο όρος της επιλογής του φτηνότερου αυτοκαταργείται; Στην ουσία, δηλαδή, έχουμε το πρωτότυπο απ τη μια και τα ολόιδιας τιμής γενόσημα από την άλλη,από τα οποία ο φαρμακοποιός θα επιλέξει ποια να έχει στο φαρμακείο του. Τώρα, εσείς, αν υποθετικά έχετε εταιρεία με γενόσημα και θέλετε την προτίμηση του φαρμακοποιού, τι θα κάνετε για να σας επιλέξει;

Ευτυχώς, βέβαια, υπάρχουν πλέον γενόσημα με μελέτες και αποδείξεις της αξίας τους και οι αντιπρόσωποι πλέον μας μιλούν με στοιχεία και όχι με ποσοστά. Αυτά εξαφανίστηκαν πλέον και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ καλό για όλους. Πάντα μιλάμε για καταξιωμένες εταιρείες και για καλά πραγματικά γενόσημα φάρμακα. Αυτή τη φορά φαίνεται ο ιατρικός κόσμος να είναι αποφασισμένος να περιφρουρήσει τη συνταγογράφηση και εύχομαι το ίδιο να ισχύει και για τους φαρμακοποιούς!

Link στο iator: http://www.iator.gr/2014/01/30/genosima-farmaka-alitheies-kai-mythoi/