1. <<Γιατρέ μου, εσείς είπατε να του δώσω το ……., αλλά εγώ δεν του το έδωσα, γιατρέ μου, γιατί είπατε πως με αυτό δε θα αισθάνεται άσχημα από την κοιλιά του και θα μπορεί μετά από μισή ώρα να τρώει, αλλά αυτός τρώει, γιατρέ μου, άρχισε τώρα και τρώει, έφαγε σήμερα καλά και γι αυτό είπα να μην το φορτώσω το παιδί με επιπλέον φάρμακα.>>
<<Πολύ καλά κάνατε, φυσικά δε χρειάζεται να το πάρει, αφού τρώει και δεν έχει πρόβλημα από την κοιλιά.>>
<<Ναι, γιατρέ μου, αλλά την αντιβίωση να την πάρει; Ξέρετε, φοβάμαι μην τον πειράξει στο στομάχι, γιατί πώς θα την παίρνει νηστικός, επειδή δεν τρώει, καταλάβατε;>>
2.<< Ναι, Δώρα μου.>>
<<Αχ, κυρία Ευδοκία, εσάς πήρα, συγνώμη, κατά λάθος!>>