περιστατικά Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2016

Η γρίπη και ο φόβος της μαζί έχουν επανέλθει τους δύο τελευταίους μήνες με βαθμιαία αυξανόμενο ρυθμό! Στα 23 πλέον συναπτά έτη, που ασκώ το ελεύθερο επάγγελμα, έχω συναντήσει κατά διαστήματα αυτή την υστερία, που λέγεται φόβος της γρίπης. Αλλά, πλέον, έχει αρχίσει να με κουράζει όλο αυτό το σκηνικό της τρομοκρατίας, που φέρνει η τρομολαγνεία, όπου η μια διαδέχεται την άλλη και τρέφει την άλλη σε έναν ατέρμονα κύκλο!Έχω γράψει άρθρα στο παρελθόν και έχω μιλήσει και στην τηλεόραση για το θέμα της γρίπης. Αλλά, ποτέ δεν έσπειρα τον πανικό ούτε και υποτίμησα το θέμα. Είναι πολύ σημαντικό κάθε επιδημία να τοποθετείται σε σωστές βάσεις από τους επιστήμονες, ώστε να βγάζουν άκρη και οι δημοσιογράφοι, αλλά και να ενημερώνεται σωστά ο κόσμος. Δυστυχώς, αυτό όλο ξεφεύγει τις περισσότερες φορές και δημιουργείται κλίμα φόβου και πανικού και υστερίας, που είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι για την προαγωγή της καλής υγείας των ανθρώπων.
Και η γρίπη αυτή είναι μια ακόμα γρίπη. Όπως κάθε γρίπη θα δημιουργήσει τα προβλήματα της κάθε γρίπης και θα περάσει. Αλλά του χρόνου θα ξαναέρθει μια ακόμα γρίπη. Δεν είναι ορθό να τρελαινόμαστε σε κάθε γρίπη, που είναι ή δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο δυνατή. Αρκετά χρόνια πριν, όταν θέλαμε εμείς οι παιδίατροι να καθησυχάσουμε τους γονείς ενός άρρωστου παιδιού, τους λέγαμε πως πρόκειται για μια γρίπη (τύπου γριπούλα). Τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο να φοβόμαστε να πούμε τη λέξη κι ακόμα χειρότερο να τη λέμε με ίχνη πανικού στο ύφος σα να ανακοινώνουμε στους γονείς τη χειρότερη αρρώστια, που θα μπορούσε να βρει το παιδί τους. Ακόμα κι εγώ, που, ασφαλώς, δε φοβάμαι τη γρίπη, κάνω πρόλογο πριν ανακοινώσω τη διάγνωσή μου για να τους προετοιμάσω.
Εννοείται είναι σωστό να έχουμε το νου μας για πιθανές επιπλοκές, αλλά, όλα έχουν να κάνουν με το πώς όλο αυτό θα επικοινωνηθεί προς τα έξω από το γιατρό. Κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα βέβαιος για την ακριβή διάγνωση χωρίς το ειδικό test. Χρειάζεται ξεκούραση και φύλαγμα σε κάθε αδιαθεσία τύπου γρίπης. Χρειάζεται τακτική επικοινωνία με το γιατρό μας, ώστε να μας καθοδηγεί και να μας συμβουλεύει, αλλά και να μας εξετάσει, εφόσον ο ίδιος το κρίνει σκόπιμο ή και να μας επανεξετάσει, γιατί κάθε ίωση έχει πιθανότητα επιπλοκών. Ήδη, οι ειδικοί ανακοινώνουν ότι εκτός από τον ιό της γρίπης έχει ταυτοποιηθεί επίσημα και άλλος ιός με παρόμοια συμπτωματολογία. Ύστερα, όλοι οι ιοί που επηρεάζουν αναπνευστικό και πεπτικό σύστημα εξακολουθούν να υπάρχουν και να μας προκαλούν λοιμώξεις. Τα συμπτώματα των ιώσεων είναι λίγο-πολύ τα ίδια. Άλλος τις περνάει εύκολα και άλλος δύσκολα. Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά μας ταλαιπωρεί και ο μεταλοιμώδης βήχας και κάνει το μυαλό να ταξιδεύει σε νερά πνευμονίας πιο συχνά.
Για να μην τρελαθούμε με κάθε επιδημία γρίπης πρέπει κάθε χρόνο να εφαρμόζουμε μερικές αρχές και κανόνες, κάτι που ισχύει έτσι κι αλλιώς για κάθε λοίμωξη:
Α)Αν υπάρχει εμβόλιο, φροντίζουμε να εμβολιαστούμε έγκαιρα και σωστά. Στην περίπτωση της γρίπης υπάρχει εμβόλιο και κυκλοφορεί κάθε χρόνο ανανεωμένο με βάση τα στελέχη που επικράτησαν τον προηγούμενο χρόνο. Κυκλοφορεί κάθε φθινόπωρο και μπορεί να γίνει μέχρι και την άνοιξη του επόμενου χρόνου στις ομάδες υψηλού κινδύνου. Ποιες είναι οι ομάδες αυτές:
Άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω.
Εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και λοιποί εργαζόμενοι)
Παιδιά και ενήλικες που παρουσιάζουν έναν ή περισσότερους από τους παρακάτω επιβαρυντικούς παράγοντες ή χρόνια νοσήματα: Άσθμα ή άλλες χρόνιες πνευμονοπάθειες
Καρδιακή νόσο με σοβαρές αιμοδυναμικές διαταραχές
Ανοσοκαταστολή (κληρονομική ή επίκτητη εξαιτίας νοσήματος ή θεραπείας)
Μεταμόσχευση οργάνων
Δρεπανοκυτταρική νόσο και άλλες αιμοσφαιρινοπάθειες
Σακχαρώδη διαβήτη ή άλλο χρόνιο μεταβολικό νόσημα
Χρόνια νεφροπάθεια
Νευρομυικά νοσήματα
Έγκυες γυναίκες β΄ και γ΄ τριμήνου
Παιδιά που παίρνουν μακροχρόνια ασπιρίνη
Άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή με παιδιά <6 μηνών ή φροντίζουν άτομα με υποκείμενο νόσημα, τα οποία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών από τη γρίπη Οι κλειστοί πληθυσμοί (προσωπικό και εσωτερικοί σπουδαστές γυμνασίων, λυκείων, στρατιωτικών και αστυνομικών σχολών, ειδικών σχολείων ή σχολών, τρόφιμοι και προσωπικό ιδρυμάτων κα). Αν μετά από συζήτηση - συνεννόηση κάποιοι γονείς αποφασίσουν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους ή και να εμβολιαστούν και οι ίδιοι, μετά από συνεννόηση με το γιατρό τους,χωρίς να ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου, για να προστατευθούν από τη γρίπη, αυτό δεν είναι κακό ή μεμπτό. Αλλά, σίγουρα είναι κακό και μεμπτό να ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου και να μην έχουν εμβολιαστεί από αμέλεια ή φοβία ή επειδή επηρεάζονται από το αντιεμβολιαστικό κίνημα. Β)Ποτέ δεν πρέπει να μας διαφεύγουν οι γνωστοί κανόνες, ώστε να μην κολλήσουμε ή να μη μεταδόσουμε κάποια ίωση: Αερίζουμε καλά τους κλειστούς χώρους. Πλένουμε καλά και συχνά τα χέρια μας και δεν ακουμπάμε με αυτά το πρόσωπό μας, όταν δεν είναι καθαρά.Δε βήχουμε ούτε φταρνιζόμαστε χωρίς να καλύψουμε το στόμα μας με την ανάποδη του χεριού προς τον αγκώνα ή με ένα χαρτομάντηλο. Πετάμε τα χρησιμοποιημένα χαρτομάντηλα. Τρώμε φρούτα και λαχανικά, με έμφαση σε όσα περιέχουν βιταμίνη C:ακτινίδια, εσπεριδοειδή, πιπεριές, λάχανο, μπρόκολο, κουνουπίδι, ανανάς, φράουλες κ.α. Κρατάμε τα άρρωστα παιδιά μας στο σπίτι: Έτσι, τους προστατεύουμε από τις επιπλοκές της ίωσης και δε μεταδίδεται και το νόσημα. Θεραπευτικά, οι ιώσεις αντιμετωπίζονται με γενικά μέτρα, που ακούγονται βαρετά και συνηθισμένα, αλλά είναι πολύ σημαντικά: Φύλαγμα, ξεκούραση, πολλά υγρά, ζεστά, χυμούς, φρούτα και λαχανικά, πρωτείνες, αντιπυρετικά επί πυρετού και επικοινωνία με το γιατρό μας.